بررسی ایمنی واکسن هپاتیت B در شاغلین حرف پزشکی

ویروس هپاتیت B عامل ایجاد هپاتیت حاد و مزمن، سیروز کبدی و کارسینوم هپاتوسلولار است. در حال حاضر تنها راه مطمئن پیشگیری، واکسیناسیون است. ولی واکسیناسیون ایمنی 100% نمی دهد. با توجه به اهمیت این امر، اثر بخشی واکسیناسیون در گروه پر خطر شاغلین پزشکی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این مطالعه، تعیین میزان ایمنی زایی ناشی از واکسیناسیون کامل هپاتیت B در شاغلین حرف پزشکی و ارتباط سطح ایمنی با متغیرهای سن، جنس، وزن، مصرف سیگار و مدت زمان سپری شده از آخرین دوز واکسن و تماس فرد با HBs Ag مثبت بوده است. این مطالعه در بیمارستان های هاجر و کاشانی شهرکرد و بیمارستان های شهرستان بروجن و فارسان در بهار سال 1380 انجام گرفت. نمونه گیری به صورت سرشماری بود. 314 نفر از پرسنل که دوره کامل واکسن هپاتیت B را دریافت کرده بودند و 5–0 سال از آخرین دوز واکسن آنها می گذشت وارد مطالعه شدند. پس از مصاحبه و پرکردن پرسشنامه، 314 نمونه خون گرفته شد و تیتر Anti HBs آنها تعیین گردید. نتایج بررسی انجام شده به این ترتیب بود که 43 نفر (7/13%) فاقد مقدار آنتی بادی محافظت کننده (miu/ml 10Anti HBs < ) 119 نفر (9/37%) ایمنی نسبی (miu/ml100miu/ml) بودند. بین سطح ایمنی و متغییرهای وزن، مدت زمان سپری شده از آخرین دوز واکسن و تماس با فرد HBs Ag مثبت از لحاظ آماری ارتباط معنی داری به دست نیامد با افزایش سن مقدار آنتی بادی کاهش یافته است. افراد غیر سیگاری در مقایسه با افراد سیگاری و زنان در مقایسه با مردان مقدار آنتی بادی بالاتری داشتند.